Hallo familie van Martin,
Ik kom nu door een reactie van Sabine op deze site én heb wat te lezen was gelezen. Wat mooi om te lezen hoe Martin zijn laatste levensfase geleefd heeft en hoe inspirerend en positief zijn woorden zijn. Ik kende Martin van heel lang terug, beginnend op de lagere school de Grote Beer. Wij woonden vlakbij elkaar, ik in de Oberonlaan. Ik kan daarvan geen specifieke anekdotes noemen. Ook Marcel en Corrie kende ik nog. Op Huygenwaard hebben we ook samen gezeten en ik meen bij 25 jarig jubileum heb ik hem nog gesproken. Tussendoor ben ik hem ook nog eens tegengekomen, ik weet niet meer waar maar toen heeft hij me aan jou voorgesteld en dat je uit Duitsland kwam. Hij vertelde me toen ook over zijn ziekte op een hele positieve manier. Ik zei toen ook tegen hem hoeveel bewondering ik voor hem had en zijn positieve energie. Ik heb het bericht van zijn overlijden nooit meegekregen… de tijd verstrijkt… Alweer 10 jaar geleden! Ik kan me voorstellen dat jullie hem nog steeds missen, maar tegelijkertijd dat hij enorm veel bij jullie achtergelaten heeft. Wat fantastisch die laatste vlucht🙏 Een warme groet van mij, bij hem bekend als Carla de Kraker.✨

Vijf jaar geleden alweer...vijf jaar geleden pas...Tijd is een gek begrip. Gisteren bij het bureau HHW een erehaag gevormd voor een collega die met pensioen gaat. Vijf jaar geleden dat ik voor het laatst op die plek in een erehaag heb gestaan...Bij het laatste afscheid van Martin...Even stil staan weer bij deze bijzondere, warme, gekke, eigenwijze, betrokken collega...<3

Na een lange tijd weer eens op de site van Martin gekeken.

Wat een prachtig verslag van Wilma, indrukwekkende foto's en een genietende Martin in een geweldige film.

Met de tranen achter mijn ogen alles bekeken en gelezen. En overdenkende wat een geweldige vent Martin was en zoveel betekende voor al die mensen.

Het is saai in de straat zonder Martin!

Berichtje voor Wilma,
Wilma ik wil je een hele dikke pluim geven, dus bij deze.
Vindt het geweldig wat je hebt gedaan en waarschijnlijk nog steeds doet.
Vergeten zullen we Martin nooit.
Ik hoop dat jouw leven, zonder je geliefde broer weer iets wat glans heeft gekregen.
Liefs Els

Martin Janssen,

De blikken in je ogen,
De woorden die je zei,
Dat is allemaal voorbij.
maar de herineringen die er zijn,
de dingen die we samen deden,
zijn voor altijd in mijn geheugen geschreven.
RIP Martin

" van iemand houden, is loslaten als het echt niet anders kan"

Dank je wel Wilma voor deze site en voor het laatste verslag. Hierdoor bleven wij goed op de hoogte zonder steeds aan Martin te hoeven vragen over hoe en wat. Ik kon helaas donderdag niet op de crematie zijn vanwege een vakantie naar Portugal. Maar dank zij jouw verslag kan ik me er toch wat bij voorstellen. Gelukkig hebben wij de maandag voor de crematie nog afscheid van Mart kunnen nemen en Sabine en de kids persoonlijk sterkte kunnen wensen. Mijn zoon was wel op de crematie en die vond, hoe raar dit ook klinkt, het echt een crematie die Mart verdiende....zoveel mensen en zoveel mooie woorden. Hij vond het heel indrukwekkend. Wat zullen jullie hem missen. Mart is en blijft een kanjer en ik zal altijd een plekje voor hem in mijn hart houden.
Heel veel sterkte allemaal.
Liefs Debby

Lieve Sabine en kinderen verdere familie
Gecondoleerd met jullie lieve sterke man pa zoon broer Martin
Hoorde het op me werk bij het gemeentehuis (heb geen krant )
Martin wat was jij. Een mooie lieve man
Altijd groeten wanneer ik je tegen kwam
Laaste keer op de markt op het stationsplein in je Booster .
Ik had me kleinkind bij me en haast
Had ik nou maar wel een praatje gemaakt ,
Lieve Martin rust zacht
En iedereen veel sterkte
Groet Carla

Hey Martin,
Ik leerde je in 2002 kennen bij de sportschool en vond dat je altijd een vreselijk vervelende rechtse hoek had! Zoals je toen ook al was heb ik nu nog steeds, zeer veel bewondering voor je vermogen om maar door te knokken. Later, 2007, kon ik je ook collega noemen en er werden altijd mooie en grappige verhalen over je verteld. Om maar in kickboks-termen afscheid van je te nemen groet ik je nu voor het laatst: "Osu!" (respect en waardering) Yurik.

Lieve Martin het ga je goed, de wereld stond even stil toen ik het hoorde.
Bestte familie heel veel sterkte in de komende tijd, ik heb hem lang geleden leren kennen op de sportschool als een bijzonder positief mens, altijd tijd voor een praatje.
Gecondoleerd met dit zware verlies.

Beste familie en vrienden,
We wisten het allemaal maar hoopten dat het nog wat zou duren. Om zodoende een "gouwe kerel" zo lang mogelijk in ons midden te kunnen houden. Als ik dan terugdenk aan de diensttijd, in Amersfoort en Seedorf, dan zie ik steeds die "gouwe kerel". Altijd in voor een praatje, altijd behulpzaam en oersterk. Helaas niet sterk genoeg voor deze ziekte.
Martin bedankt voor alles. En voor familie en vrienden: heel veel sterkte me dit verlies

Theo (wachtmeester) Jacobs